Principe

Het menselijk lichaam is opgebouwd uit verschillende atomen, waaronder waterstof-protonen (H+). Elk van die protonen werkt als een soort magneet met en positieve en een negatieve pool.

Door het lichaam in de MRI magneet te brengen gaan elk van die protonen, die in rustfase in alle richtingen gericht zijn, zich in dezelfde richting draaien als de magneet. Zo wordt er een evenwichtstoestand bereikt. Door nu een radiogolf door het magneetveld te sturen worden de protonen even uit hun evenwicht gehaald, dit duurt zolang tot de radiogolf weer wegvalt, dan keren ze weer terug naar hun rusttoestand. Tijdens deze terugkeer verwekken de protonen een signaal dat kan ontvangen worden door dicht bij de patiënt gelegen antennes. Door verwerken van dit signaal dat veelvuldig na elkaar wordt opgewekt kan de computer een beeld vormen, in de axiale richting, zoals bij CT, maar ook in elk ander gewenste vlak. De frequentie van die signalen is weefsel afhankelijk. Op die manier kan men dus een goede differentiatie maken tussen de versschillende structuren van het lichaam.

Voordelen:

	De mogelijkheid om beelde te maekn in verschillende vlakken
	Er wordt geen gebruik gemaakt van ioniserende straling
	Tot op heden is er geen melding van allergische reacties op de gebruikte contrastmedia

Nadelen:

	Nauwe buis geeft gemakkelijk aanleidig tot prolemen met claustrofobie
	Langere onderzoekstijden
	Door de lange opnametijden is het minder functionel voor onderzoek van bewegende organen, als het hart of de darmen
	VERBODEN bij aanwezigheid van pace-maker of metalen clips of prothesen